Jak przygotować otwór pod bramę garażową 3m? Wymiary i Wskazówki 2025
Zastanawiasz się, jaki otwór pod bramę garażową 3m będzie idealny i dlaczego to w ogóle ma znaczenie? To pytanie, które na pierwszy rzut oka może wydawać się banalne, kryje w sobie klucz do bezproblemowej instalacji i długoletniego, niezawodnego działania bramy. W skrócie: wymiary otworu konstrukcyjnego muszą precyzyjnie uwzględniać nie tylko docelową szerokość światła wjazdu (czyli te 3000 mm), ale także niezbędną przestrzeń na elementy montażowe takie jak prowadnice, ościeżnice oraz systemy napędowe czy sprężynowe, z zapasem uwzględniającym tolerancje wykonania, co w praktyce oznacza konieczność przygotowania otworu nieco większego, niż samo światło. Zaniedbanie tych szczegółów to prosta droga do kłopotów, zaczynając od trudności w montażu, a kończąc na problemach ze szczelnością i płynnością pracy mechanizmów, a kto by chciał, żeby jego świeża brama szorowała od samego początku?

Aby zgłębić temat przygotowania otworu pod bramę garażową i znaleźć więcej specjalistycznych informacji, zachęcamy do odwiedzenia strony ekspertfirma, gdzie zebrano wiedzę z różnych perspektyw branżowych.
Graficzna reprezentacja minimalnego wymaganego nadproża dla różnych typów bram garażowych, co jest kluczowym elementem planowania otworu.
Aby zapewnić płynny montaż i prawidłowe działanie bramy o planowanej szerokości światła 3 metrów, kluczowe jest uwzględnienie niezbędnych przestrzeni montażowych wokół tego światła. Minimalne wymagania dotyczące nadproża (przestrzeni nad otworem) i węgarków (przestrzeni po bokach) różnią się w zależności od typu bramy oraz systemu prowadzenia.
Typ Bramy (Planowana Szerokość Światła ~3000 mm) | Minimalna Szerokość Otworu Konstrukcyjnego (typowa dla ~2250 mm wys.) | Minimalna Wysokość Otworu Konstrukcyjnego (dla planowanej wys. światła ~2250 mm) | Minimalne Węgarki (Przestrzeń Po Bokach Otworu Konstrukcyjnego) | Minimalne Nadproże (Przestrzeń Nad Otworem Konstrukcyjnym) |
---|---|---|---|---|
Segmentowa (standardowe prowadzenie, np. EPU, LPU) | 3000 mm + 2 x min. 100 mm (zalecane 120 mm+) = 3200 mm do 3240 mm+ | 2250 mm + min. 210 mm (zalecane 220 mm+) = 2460 mm do 2470 mm+ | min. 100 mm po każdej stronie (zalecane 120 mm+, dla automatów często więcej) | min. 210 mm (dla bramy ręcznej); min. 220 mm (dla automatu z paskiem); min. 250 mm (dla automatu z wałem sprężynowym) |
Rolowana (montaż wewnętrzny, typowa dla ~2250 mm wys.) | 3000 mm + 2 x min. 100 mm (dla prowadnic) = 3200 mm+ | 2250 mm + min. 300 mm (przestrzeń na skrzynkę nawojową) = 2550 mm+ | min. 100 mm po każdej stronie (dla prowadnic) | min. 300 mm (przestrzeń na skrzynkę); przy dużej wysokości bramy skrzynka może być większa (np. 350-400 mm) |
Uchylna (z ościeżnicą metalową w świetle otworu) | Ok. 3000 mm (szerokość otworu konstrukcyjnego jest bardzo zbliżona do szerokości ościeżnicy, np. 3080 mm, a światło wjazdu jest wtedy nieco mniejsze niż 3000 mm) | Ok. 2250 mm (wysokość otworu konstrukcyjnego bardzo zbliżona do wysokości ościeżnicy, np. 2330 mm, a światło wjazdu jest wtedy nieco mniejsze niż 2250 mm) | Rama ościeżnicy umieszczana w świetle otworu, co ogranicza światło wjazdu o jej szerokość (typ. 40-50 mm na stronę) | Górna część ramy ościeżnicy i mechanizm (ograniczenie światła o ok. 80-100 mm) |
Z представionych danych jasno wynika, że sama szerokość światła 3 metrów to dopiero początek kompleksowego procesu planowania. Adekwatna przestrzeń boczna oraz nadproże to fundamenty, bez których nawet najlepiej wykonana brama nie będzie funkcjonować poprawnie, prowadząc do problemów z gwarancją czy codzienną eksploatacją, a przecież nikt nie chce mieć takiego pasztetu.
Różnice w Wymaganiach Otworu dla Typów Bram (Segmentowa, Uchylna, Rolowana)
Świat bram garażowych jest znacznie bardziej zróżnicowany, niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka, a każdy z głównych typów – segmentowa, uchylna i rolowana – stawia przed inwestorem i wykonawcą otworu zupełnie odmienne wymagania. Przy planowaniu wymiary otworu konstrukcyjnego pod bramę o planowanej szerokość światła wjazdu 3000 mm, typ bramy staje się absolutnie kluczowym czynnikiem determinującym ostateczne wymiary i sposób przygotowania.
Zacznijmy od bram segmentowych, które są obecnie najpopularniejszym rozwiązaniem w domach jednorodzinnych i mniejszych obiektach przemysłowych. Charakterystyczne dla nich jest otwieranie w płaszczyźnie pionowej, z segmentami chowającymi się pod sufitem garażu (w standardowym prowadzeniu) lub pionowo wzdłuż ściany bocznej (prowadzenie pionowe/wysokie), a czasem równolegle do dachu skośnego.
Dla bram segmentowych o szerokości 3000 mm, absolutnie niezbędna jest odpowiednia przestrzeń boczna, zwana węgarkiem, po obu stronach otworu konstrukcyjnego. To właśnie tam montowane są pionowe prowadnice, po których przesuwają się rolki na krawędziach segmentów.
Typowe minimalne wymaganie dla węgarka wynosi 100 mm, ale producenci często zalecają co najmniej 120 mm, a nawet więcej, szczególnie w przypadku zastosowania napędu automatycznego, gdzie dodatkowe uchwyty mogą wymagać większej stabilności i przestrzeni.
Niewystarczające węgarki oznaczają, że prowadnice albo nie będą miały solidnego punktu mocowania, albo będą musiały zostać przesunięte w światło otworu, co naturalnie zawęzi przejazd.
Nadproże, czyli przestrzeń nad otworem, to kolejne krytyczne wymaganie dla bram segmentowych. Standardowe prowadzenie wymaga minimum około 210 mm wysokości nad otworem, aby zmieścił się tam poziomy fragment toru jezdnego, sprężyny skrętne (montowane na wale nad otworem) oraz, co często bywa pomijane, sam napęd automatyczny, który dla bram o szerokości 3m może być sporym elementem.
W przypadku montażu napędu automatycznego, minimum nadproża może wzrosnąć do 220 mm lub nawet 250 mm, zależnie od typu napędu (np. z szyną i wózkiem lub montowanego bezpośrednio na wale).
Jeśli nadproże jest zbyt niskie, można zastosować prowadzenie niskie (niskie nadproże), które wymaga minimum 100-120 mm wolnej przestrzeni, ale wymaga dodatkowej przestrzeni montażowej w głębi garażu i może być droższe lub mieć ograniczenia co do wysokości bramy.
Prowadzenie wysokie lub pionowe, gdzie segmenty chowają się wzdłuż ściany pionowo, wymaga bardzo wysokiego nadproża (do wysokości światła bramy, plus minimalna przestrzeń techniczna na wał i napęd), ale może zminimalizować wymagania dotyczące głębokości garażu, jeśli brama ma być duża.
Przejdźmy do bram rolowanych, które, jak sama nazwa wskazuje, rolują się do skrzynki zamontowanej najczęściej nad otworem. To rozwiązanie zajmuje mało miejsca pod sufitem, ale wymaga konkretnej przestrzeni nad otworem na samą skrzynkę.
Dla bram rolowanych o szerokości 3000 mm i typowej wysokości (np. 2250 mm), minimalna przestrzeń nad otworem na skrzynkę nawojową wynosi zazwyczaj 300 mm, ale dla większych bram lub bram z grubszym pancerzem może wzrosnąć nawet do 350-400 mm.
Po bokach otworu, bramy rolowane wymagają przestrzeni na prowadnice, które prowadzą pancerz w pionie. Podobnie jak w bramach segmentowych, minimum to zazwyczaj 100 mm z każdej strony otworu konstrukcyjnego.
Prowadnice bramy rolowanej montuje się najczęściej do powierzchni wewnętrznej otworu lub tuż za nią, co oznacza, że wymiar światła wjazdu 3000 mm jest zazwyczaj *docelową* szerokością światła uzyskaną *po* montażu prowadnic w otworze o szerokości konstrukcyjnej 3000mm + 2x100mm.
Należy pamiętać, że w przypadku bram rolowanych, skrzynka nawojowa może być widoczna od zewnątrz lub montowana całkowicie w otworze, co ma wpływ na estetykę fasady i wymagań dotyczących głębokości nadproża, ale zazwyczaj minimalna wymagana przestrzeń *pionowa* jest niezmienna.
Bramy uchylne, choć nieco mniej popularne w nowoczesnym budownictwie ze względu na zajmowanie miejsca na podjeździe podczas otwierania i często gorsze właściwości termoizolacyjne, wciąż znajdują zastosowanie i mają swoje specyficzne wymagania montażowe.
Najczęściej bramy uchylne montuje się na ościeżnicy, która z kolei osadzana jest w świetle otworu lub tuż za nim, od wewnątrz garażu.
Jeśli bramę uchylną montujemy w świetle otworu o szerokości konstrukcyjnej 3000 mm, należy pamiętać, że ościeżnica (jej grubość i sposób montażu) pomniejszy to światło wjazdu.
Typowa szerokość ościeżnicy bramy uchylnej to około 80-100 mm z każdej strony i podobna wysokość na górze i na dole, co oznacza, że światło wjazdu będzie mniejsze niż 3000 mm o grubość dwóch pionowych elementów ościeżnicy.
Jeżeli zależy nam na uzyskaniu pełnego światła wjazdu o szerokości 3000 mm, otwór konstrukcyjny pod bramę uchylną musiałby być odpowiednio szerszy o szerokość ościeżnic plus ewentualny luz montażowy – np. 3000 mm + 2 x 80 mm = 3160 mm.
W przypadku bram uchylnych, nadproże i węgarki są zazwyczaj mniej krytyczne w sensie pustej przestrzeni niż w bramach segmentowych czy rolowanych, ponieważ to ościeżnica bramy tworzy ramę montażową i stanowi element konstrukcyjny mocowany do ściany.
Jednak ściany wokół otworu i nadproże muszą być wystarczająco solidne, aby utrzymać ciężar i siły działające na ościeżnicę podczas ruchu bramy.
Montaż bramy uchylnej poza światłem otworu, np. w garażach murowanych, wymaga odpowiedniego przygotowania węgarków i nadproża, aby pomieścić ościeżnicę i zapewnić miejsce na skrzydło bramy.
Podsumowując tę część, wybór typu bramy garażowej jest nieodłącznie związany z koniecznością spełnienia bardzo konkretnych wymagań dotyczących przygotowanie otworu. Niezależnie od tego, czy decydujemy się na segmentową, rolowaną czy uchylną o szerokości 3 metrów, dokładne przestrzeganie zaleceń producenta w zakresie minimalnych wymiarów nadproża i węgarków jest niezbędne do prawidłowego montażu i użytkowania. Diabeł tkwi w szczegółach i właśnie te z pozoru drobne milimetry decydują o sukcesie całej instalacji lub prowadzą do bolesnych, często kosztownych kompromisów.
Ignorowanie tych wytycznych to jak próba wciśnięcia kwadratowego kołka w okrągłą dziurę; brama albo się nie zmieści, albo będzie działać wadliwie, generując hałas, nieszczelności i przyspieszone zużycie mechanizmów. Niestety, historie z placów budowy pełne są opowieści o poprawkach po fuszerskich pomiarach.
Niezbędna Przestrzeń Wokół Otworu: Nadproże i Węgarki
Po zrozumieniu, że różne typy bram mają różne apetyty na przestrzeń, pora zagłębić się w kluczowe pojęcia: nadproże i węgarki. To właśnie te, często niedoceniane, obszary wokół otworu pod bramę garażową 3m decydują o tym, czy brama będzie mogła być w ogóle zamontowana, a co ważniejsze, czy będzie funkcjonować zgodnie z oczekiwaniami.
Węgarki to pionowe powierzchnie ścian po obu stronach otworu konstrukcyjnego, biegnące od podłogi do poziomu nadproża. To fundamentalne płaszczyzny montażowe dla większości typów bram, a ich prawidłowe przygotowanie jest absolutnie krytyczne.
Dla bram segmentowych i rolowanych o szerokości 3000 mm światła, minimalna wymagana szerokość węgarka to zazwyczaj 100 mm, mierzone od krawędzi otworu konstrukcyjnego w bok. Optymalnie, powinno być to 120 mm lub więcej, zwłaszcza gdy planujemy automatyzację bramy.
Ta przestrzeń jest przeznaczona na zamontowanie pionowych prowadnic bramy, a także elementów uszczelniających, kątowników montażowych czy elementów napędu bocznego (jeśli dotyczy).
Solidne, równe i prostopadłe węgarki są niezbędne do stabilnego i precyzyjnego zamocowania prowadnic. Prowadnice muszą być idealnie pionowe i równoległe do siebie na całej wysokości, aby skrzydło bramy mogło poruszać się swobodnie bez zakleszczania się czy tarcia.
Jeśli węgarek jest za wąski, nie ma możliwości prawidłowego zamontowania prowadnic bez zawężenia światła wjazdu, co z planowanych 3000 mm zrobi mniej, albo konieczne będzie wycinanie fragmentów ścian, co jest niechlujne i osłabia konstrukcję.
Nadproże to pozioma przestrzeń nad otworem konstrukcyjnym, biegnąca od górnej krawędzi otworu do sufitu garażu. Jego minimalna wymagana wysokość różni się drastycznie w zależności od typu i systemu prowadzenia bramy.
Dla standardowej bramy segmentowej o szerokości 3000 mm i wysokości np. 2250 mm światła, minimalne nadproże to około 210-220 mm. W tej przestrzeni umieszczony jest wał ze sprężynami skrętnymi, poziome prowadnice, a także miejsce na montaż silnika elektrycznego, co zazwyczaj wymaga dodatkowych 30-40 mm.
Jeśli nadproże jest zbyt niskie dla standardowego systemu, konieczne staje się zastosowanie droższego systemu niskiego nadproża (wymagającego ok. 100-120 mm), który jednak przenosi ciężar systemu sprężynowego na tył garażu i wymaga więcej przestrzeni wzdłuż poziomych prowadnic pod sufitem.
Bramy rolowane, jak wspomniano wcześniej, wymagają na nadprożu miejsca na skrzynkę nawojową, która zbiera pancerz bramy. Dla 3-metrowej szerokości, typowa minimalna wysokość tej skrzynki to 300 mm, ale dla wyższych bram lub cieplejszych pancerzy, gabaryty skrzynki mogą rosnąć do 350-400 mm, a nawet więcej.
Minimalne nadproże w przypadku bram rolowanych jest krytyczne; jeśli jest za mało miejsca, skrzynka po prostu się nie zmieści w całości powyżej górnej krawędzi otworu konstrukcyjnego, co wymusi jej częściowe wejście w światło wjazdu, obniżając je, lub uniemożliwi montaż.
W przypadku bram uchylnych, gdzie montaż często odbywa się w świetle otworu, nadproże w sensie pustej przestrzeni montażowej jest mniej krytyczne, ale sama konstrukcja nadproża (część budynku nad otworem) musi być solidna, aby utrzymać ościeżnicę i przenieść obciążenia dynamiczne ruchu bramy.
Często w garażach murowanych, przygotowuje się specjalne wnęki w ścianie po bokach i nad otworem, do których wchodzi ościeżnica bramy uchylnej, co pozwala na zmaksymalizowanie szerokości światła wjazdu.
Pomijając aspekty techniczne, odpowiednia przestrzeń montażowa wokół otworu ma też znaczenie praktyczne. Montaż bramy to precyzyjna praca, wymagająca miejsca do manipulowania narzędziami, poziomowania elementów i dokręcania śrub.
Wyobraźmy sobie próbę montażu masywnego wału ze sprężynami skrętnymi (często ważącego kilkadziesiąt kilogramów) w nadprożu o wysokości zaledwie 210 mm, gdy ręce i klucz mają bardzo ograniczony dostęp.
Za małe węgarki utrudniają użycie kluczy nasadowych czy wkrętarek przy mocowaniu prowadnic, spowalniając pracę i zwiększając ryzyko błędów montażowych, a w skrajnych przypadkach uniemożliwiają montaż śrub mocujących o odpowiedniej długości czy wytrzymałości.
Dodatkowo, przestrzeń na węgarkach i nadprożu jest wykorzystywana do instalacji uszczelek, okablowania napędu, fotokomórek czy innych elementów bezpieczeństwa. Brak miejsca na te elementy oznacza albo ich brak (redukcja bezpieczeństwa/szczelności) albo nieestetyczny, problematyczny montaż.
Z doświadczenia wynika, że "zapas" kilku dodatkowych centymetrów na nadprożu i węgarkach ponad bezwzględne minimum z instrukcji producenta, to często najlepsza inwestycja w spokój i bezproblemowy montaż.
Minimalne wymiary podawane przez producentów to warunki laboratoryjne, idealne. Realne warunki na budowie, drobne nierówności ścian czy nieprzewidziane przeszkody (jak np. rurka instalacji elektrycznej przechodząca nieszczęśliwie przez węgarek) sprawiają, że dodatkowe 2-3 cm stają się zbawienne.
Brak odpowiedniego nadproża czy węgarków dla planowanego typu bramy o szerokości 3000 mm prowadzi do jednego z trzech scenariuszy: zmiana typu bramy na taki, który mieści się w istniejących wymiarach (np. z segmentowej na rolowaną lub odwrotnie, jeśli to możliwe i akceptowalne); kosztowne i czasochłonne prace budowlane mające na celu powiększenie otworu i dostosowanie przestrzeni wokół niego; albo rezygnacja z prawidłowego montażu, co jest proszeniem się o kłopoty.
Wybór scenariusza zależy od konkretnej sytuacji, ale z pewnością najlepszym wyjściem jest dokładne zaplanowanie wymiarów otworu wraz z przestrzeniami na nadproże i węgarki jeszcze na etapie projektowania garażu lub na bardzo wczesnym etapie jego budowy czy modernizacji.
Przygotowanie Otworu: Prostopadłość i Równość Powierzchni
Zrozumieliśmy już, że odpowiednie wymiary otworu konstrukcyjnego i przestrzeni wokół niego są fundamentalne. Teraz przejdźmy do równie ważnego, jeśli nie ważniejszego, aspektu: jakości wykonania samego otworu. Mówimy o prostopadłość otworu i równość powierzchni montażowych.
To nie żarty; brama garażowa, niezależnie od typu, to precyzyjny mechanizm. Składa się z ruchomych elementów, które poruszają się w prowadnicach i po torach jezdnych z minimalnymi tolerancjami. Nawet niewielkie odchylenia w geometrii otworu mogą zrujnować idealne działanie bramy.
Wyobraźmy sobie próbę założenia prostej szyny na ścianę, która ma wybrzuszenia i jest przekrzywiona – element nie będzie leżał płasko, będzie się giął lub wymagał podkładek, a efekt końcowy będzie daleki od idealnego.
Dla bramy garażowej, gdzie prowadnice pionowe muszą być idealnie pionowe i równoległe, a prowadnice poziome idealnie poziome i płaskie, każda nierówność, brak prostopadłości kątów czy ściany "lecące" w którąś stronę to gwarantowane problemy.
Prostopadłość i równość powierzchni otoczenia otworu montażowego są krytyczne, ponieważ elementy bramy, takie jak prowadnice pionowe, ościeżnica czy kątowniki mocujące system sprężynowy, są mocowane bezpośrednio do tych płaszczyzn.
Ściany boczne (węgarki) oraz nadproże powinny tworzyć z otworem kąty proste (90 stopni), a co najważniejsze, powinny być pionowe i poziome.
Tolerancja wykonania powinna być minimalna – zazwyczaj producenci akceptują odchyłki rzędu kilku milimetrów (np. +/- 5 mm) na całej wysokości czy szerokości otworu, ale dążenie do idealnej prostopadłości jest kluczowe.
Jak sprawdzić prostopadłość otworu o szerokości 3000 mm i standardowej wysokości (np. 2250 mm)? Najprostszym sposobem, poza użyciem długiej poziomicy i pionu, jest zmierzenie przekątnych. Długość obu przekątnych otworu konstrukcyjnego (od dolnego lewego narożnika do górnego prawego i od dolnego prawego do górnego lewego) powinna być taka sama. Różnica większa niż kilka milimetrów świadczy o tym, że otwór nie jest prostokątny.
Pomiar przekątnych daje szybką informację o prostokątności, ale nie powie nam nic o tym, czy ściany są pionowe, a nadproże poziome – do tego potrzebne są długie narzędzia pomiarowe.
Długi pion murarski lub profesjonalna poziomica laserowa rzucająca idealne pionowe i poziome linie są niezbędne do sprawdzenia pionowości węgarków i poziomości nadproża oraz posadzki w świetle otworu.
Równość powierzchni dotyczy płaskości ścian i sufitu, do których będą mocowane elementy bramy. Ściany węgarków i nadproże powinny być w miarę możliwości gładkie i płaskie, bez dużych wybrzuszeń, wklęsłości czy uskoków.
Dotyczy to nie tylko samej powierzchni, do której przykręcane są prowadnice, ale także obszarów wokół niej, gdzie instalowane są uszczelki boczne czy nadprożowe.
Sprawdzenie równości wykonuje się przykładając do ściany długą prostą łatę lub poziomicę. Światło pomiędzy łatą a ścianą nie powinno być większe niż kilka milimetrów na metrze.
Powierzchnie muszą być także odpowiednio mocne i nośne. Niezależnie od tego, czy ściany są wykonane z cegły, bloczków betonowych, pustaków ceramicznych, czy betonu, materiał musi być wystarczająco wytrzymały, aby przyjąć obciążenia przenoszone przez mocowania.
Kotwy czy śruby mocujące elementy bramy (prowadnice, ościeżnice, wał sprężynowy) generują siły wyrywające i ścinające. W słabych materiałach mocowania mogą się obluzować, co prowadzi do przekrzywienia bramy i wadliwego działania.
Jeśli ściany wykonane są z materiałów o niskiej gęstości lub są kruche (np. niektóre rodzaje pustaków), może być konieczne zastosowanie specjalnych systemów mocujących, chemicznych kotew lub nawet wzmocnienie otworów za pomocą dodatkowych profili stalowych lub betonowych wieńców.
Przygotowanie otworu wymaga czasem prac wykończeniowych, takich jak tynkowanie, szpachlowanie lub betonowanie ościeży (krawędzi otworu), aby uzyskać gładkie, równe i prostopadłe płaszczyzny. Tynk powinien być solidny, nie pękający i dobrze związany z murem.
Niektórzy wykonawcy wylewają lub murują betonowe "ramy" wokół otworów garażowych, tworząc idealnie równe i prostopadłe węgarki i nadproże, do których łatwo i pewnie można zamocować dowolny typ bramy.
Posadzka w świetle otworu garażowego również musi być równa i wypoziomowana, zwłaszcza na całej szerokości 3000 mm. Jest to punkt oparcia dla dolnej uszczelki bramy, a także poziom odniesienia dla pionowych prowadnic.
Jeśli posadzka jest nierówna lub ma spadek w którąś stronę, dolna krawędź bramy nie będzie dolegać do niej na całej szerokości, tworząc szczeliny, przez które dostanie się wiatr, woda i zimne powietrze. Co gorsza, w przypadku bram segmentowych czy rolowanych, prowadnice montuje się do ściany pionowo, a ich dół jest zakotwiczony w posadzce lub do ściany tuż nad posadzką; nierówna podłoga utrudnia precyzyjne ustawienie pionu.
Studium przypadku z życia: Ekipa montująca bramę segmentową o szerokości 3000 mm przyjechała na budowę i okazało się, że jeden węgarek jest "wklęsły" na środku na głębokość 15 mm w stosunku do pionu na długości 2 metrów. Co gorsza, narożnik między nadprożem a drugim węgarkiem był "ścięty" – miał 95 stopni zamiast 90. Efekt? Prowadnica na wklęsłym węgarku nie mogła być idealnie prosta bez ogromnych naprężeń lub konieczności szpachlowania ściany przed montażem. Na "ściętym" narożniku górny fragment prowadnicy musiał zostać odsadzony, co skomplikowało mocowanie poziomego toru. Montaż trwał o kilka godzin dłużej, wymagał użycia dodatkowych podkładek i chemii montażowej, a brama finalnie nie pracowała tak płynnie, jak powinna.
Mierzyć dwa razy, ciąć raz, a w przypadku przygotowania otworu pod bramę garażową – mierzyć, sprawdzać i równać wielokrotnie. Właściwe przygotowanie otworu konstrukcyjnego to inwestycja, która zwraca się w postaci łatwego montażu, idealnego działania bramy przez lata, lepszej izolacyjności termicznej i akustycznej oraz braku nieprzewidzianych problemów, które mogłyby przysporzyć siwych włosów.
Przygotowanie otworu to nie tylko wymiary, ale przede wszystkim jego geometria i jakość wykończenia powierzchni. Zaniedbanie tych aspektów może sprawić, że nawet najdroższa i najlepsza brama garażowa będzie działać źle, a gwarancja może być zagrożona, jeśli producent orzeknie, że problem wynika z nieprawidłowego przygotowania otworu przez inwestora.
Pamiętajmy, że te wymagania dotyczą bramy o szerokości 3000 mm, co już samo w sobie jest sporym elementem. Precyzja wykonania staje się jeszcze bardziej krytyczna przy większych gabarytach, gdzie każde odchylenie geometryczne na długości czy wysokości ma potęgowany wpływ na działanie mechanizmów.